काळजाला चीर
मनात रुदन
चेहरा खंबीर
नकली हास्य
गालावर स्थिर
आत भव्य वादळ
वरकरणी धीर
क्षण हा असा
येणारच होता
तुला अन मला
दूर करणारच होता
नेत्रात पाणी
भरणारच होता
आयुष्य आनंदाचे
संपवनारच होता
हातात न कुणाच्या
दोघेही हतबुद्ध
दैवाने लिहिलेले
ऐसे आपले प्रारब्ध
ओलावल्या कडा
भिजलेले शब्द
क्रूर निसर्ग
निजलेला स्तब्ध !!!
No comments:
Post a Comment